Beskid Żywiecki-Mędralowa

W słoneczną sobotę 24 października Klub Podróżnika Krzeszowice wyruszył w Beskid Żywiecki, dokładnie na szczyt Mędralowej, zwanej Wielkim Jałowcem. Jest, to góra leżąca na polsko-słowackiej granicy. Przyjeżdżamy do Zawoi- jednej z najdłuższych wsi w Polsce (ok.18 km długości), skąd z przysiółka Czatoża czarnym szlakiem docieramy do Przełęczy Jałowieckiej, a następnie grzbietem granicznym (szlak czerwony) na szczyt Mędralowej. Jest, to szczyt o wysokości 1169 m n.p.m. Mędralowa ma dwa wierzchołki (zachodni i wschodni) znajdujące się w odległości około 500 m od siebie. Na wschodnim, niższym wierzchołku, znajduje się słupek graniczny III/90. Jest to historyczny punkt graniczny. Do 1564 schodziły się na nim granice Węgier, Polski i ziem śląskich, a w czasie II wojny światowej granice Generalnego Gubernatorstwa, III Rzeszy i Słowacji. Wcześniej, w latach 1938-1939, cały szczyt Mędralowej znalazł się w granicach Polski. Góra jest całkowicie zalesiona, ale na jej północnych podszczytowych stokach znajduje się rozległa polana zwana Halą Mędralową, na której znajduję się dobrze utrzymany szałas turystyczny, przy którym zatrzymujemy się na odpoczynek i zachwycamy piękną panoramą. Z  Mędralowej zielonym szlakiem przez Przełęcz Kamińskiego, schodzimy do Przełęczy Klekociny. Zachwyceni pięknymi barwami jesiennego Beskidu Żywieckiego w drodze powrotnej do Krzeszowic zatrzymujemy się zabytkowej karczmie „Rzym” w Suchej Beskidzkiej na posiłek.
Autorzy zdjęć: A. Rokicki i M. Dzidek.

Wisła

W niedzielę 11 października Klub Podróżnika Krzeszowice, wyruszył w Beskid Śląski na powitanie kolorowej jesieni. Z Kubalonki- przełęczy w Beskidzie Śląskim, pomiędzy szczytami Kubalonki (830 m n.p.m.) oraz nienazwanym wierzchołkiem o wysokości 818 m n.p.m. oddzielającej pasmo Stożka i Czantorii od Pasma Wiślańskiego, zwanego też Pasmem Baraniej Góry, czerwonym szlakiem dotarliśmy do przełęczy Szarcula (761 m n.p.m.) Jest, to płytkie siodło w Paśmie Baraniej Góry , w głównym grzbiecie wododziałowym Polski, dzielącym dorzecza Wisły i Odry. Nazwa przełęczy jest pozostałością po istniejącej tu niegdyś polanie, będącej w XVII–XVIII w. żywym ośrodkiem szałaśnictwa. Kolejnym etapem naszej wędrówki była Stecówka (760 m n.p.m.) która, położona jest na rozległej polanie, opadającej ku południowi, ku dolinie Olzy, z grzbietu biegnącego od Karlówki na zachód, w stronę Kubalonki. Nazwa wywodzi się od niejakiego Steca, prawdopodobnie właściciela polany i pierwszego na niej osadnika, wzmiankowanego w roku 1788. W 1932 roku powstało tu prywatne schronisko Michała Legierskiego (działające do dziś), a w latach 1956-1958 dzięki pracy miejscowych górali wybudowano tu drewniany kościółek pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej, zdobiony pracami twórców z Istebnej. Świątynia spłonęła w nocy z 2 na 3 grudnia 2013 roku. Ze Stecówki zeszliśmy do Wisły Czarne pod Zameczek Prezydenta RP, który zwiedzaliśmy na jednej z naszych wycieczek kilka lat temu. Na koniec podjechaliśmy do Wisły pospacerować po słynnym uzdrowisku, rodzimym mieście Adama Małysza. 
Autorzy zdjęć: A. Rokicki i M. Dzidek.